Sa Pa - Survival of the fittest

Hallo daar zijn we weer!!

Weer veilig aangekomen in het dorpje Sapa na een twee daagse trekking. Om in Sapa te komen moesten we eerst de trein nemen vanuit Hanoi, kregen te horen dat het 10 uur zou gaan duren. Daar hadden we dus niet op gerekend met het boeken van de tour...Maar zouden de nachttrein nemen dus hopelijk konden we lekker wat slapen in de trein. Samen met een Duits stel (zaten ook in het zelfde hotel als wij) moesten we dus de slaapcoupe delen. Zag er wel heel gezellig uit. Twee stappelbedden, een klein tafeltje, waar vier flesjes water op stonden en niet te vergeten een bloemetje om een beetje sfeer te brengen. Even wat kletsen en daarna toch maar gaan proberen om in het stapelbed te klimmen om wat te gaan slapen. Eerlijk gezegd, het viel niet tegen. Was wel erg hobbelig en om de zoveel tijd werden we te toch wel even waker, maar daarna viel je wel weer snel in slaap. Alleen Jeroen had wat problemen, paste niet in het bed hihi en lag zowat met zijn benen tegen het plafond. Maar niet klagen, want de terugweg zou nog een groter avontuur worden!!! Omdat we woensdag morgen om 7.00 uur moeten vliegen naar Hue en de trein die morgen eigenlijk pas om 5.00uur zou aankomen, zouden we maar weinig tijd hebben om het vliegtuig te halen. Dus daarom een dag eerder weg uit Sapa en morgen dus met de dagtrein terug naar Hanoi. Tien uur zitten (hopelijk niet op houten bankjes) maar wel zullen wel zien wat de reis brengt...

Vandaag dus terug gekomen van de trekking. We vertrokken gisteren om tien uur in de morgen (eerst dus de lange treinreis achter de rug, daarna even ontbijten en toen meteen aan de wandel). Het eerste stuk was goed te doen, maar na een tijdje gingen we toch offroad en ging het echte werk beginnen. Het regende ondertussen alweer (is toch het regenseizoen) maar dat mocht de pret niet drukken. Wel jammer dat het mistig was, dus konden niet veel van de omgeving zien. Maar het was ook verstandiger om niet verder te kijken dan 1 meter want het was glad!!! Een en al modder, daar liepen wij dus met onze dure schoenen en May op haar rubberen laarzen paterden overal zo doorheen en wij moesten ons overal aan vasthouden onders lagen we zo in de moddder. Je loopt trouwens niet alleen, kinderen en vrouwtjes in klederdracht lopen de hele weg achter je aan. Zijn zo aardig en behulpzaam maar daar verwachten ze dan ook iets voor terug natuurlijk. Op het einde van de dag willen ze toch iets verkopen.. Hebben maar geld gegeven voor hun hulp anders was ik nog vaker gevallen!
Aangekomen in een dropje midden in de bergen waar we dus de nacht zouden doorbrengen, konden we eindelijk lekker douchen!Sliepen dus bij een local gezin, heerlijk gegeten en niet te vergeten happy water (rijstwijn) gedronken. Jeroen kreeg al pretoogjes dus het sloeg goed aan. Daarna hup het bed in en goed uitgerust konden we dag erna weer aan de wandel! We werden wakker en het regende weer...en het bleef maar regenen. Zagen het een beetje somber in, de weg was een grote modderpoel. Maar toch na de pannekoeken weer de wandelschoenen aan en vertrekken maar..
Het was nog erger dan de dag ervoor, een grote glijbaan. Eigelijk niet verantwoord, je had helemaal geen houvast en waren dan ook blij met onze bamboestokken waar we houvast aan hadden. Deze keer Jeroen bijna van de rand van een rijstveld gevallen, maar nu gelukkig met zijn lange benen kon hij zich nog "redden". De regen was ondertussen gestopt en wij ploeterden maar voort. Na een tijdje kwamen we in het bamboe forest, even geen glijpartijen meer en konden nu dus wat sneller vooruit. Het zien van een mooie waterval was het resulaat van de lange wandeling, onder de modder en de schoenen waren een klomp klei maar meer dan de moeite waard! Niet willen missen..Nu dus weer terug in het dorpje Sapa en morgen vroeg beginnen we aan de tien uur durende treinreis! Jullie horen nog van ons, liefs Debbie & Jeroen.

P.S. de foto's bij dit bericht volgen later, dat is Jeroen zijn taak! ;-)